خوش آمديد ميهمان
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
نوشته شده توسط : Elmira
تاریخچه : رباط فخر داوود یکی از کاروانسراهای ایران در دوره تیموریان محسوب می شود. این رباط، در راه قدیم مشهد به نیشابور(جاده ابریشم) محل توقف کاروانیان قرار گرفته بود.رباط فخر داوود در حدود 650 سال قدمت دارد.
رباط فخر داوود به دلیل سرپوشیده بودن، داشتن امکانات رفاهی و محل مزغان در بخش های بالایی شاه نشینی از جمله کاروانسراهای کوهستانی نیز، به شمار می رفت. رباط فخر داوود دارای مساحت 853 مترمربع است.
ایوان بزرگی در سمت جنوبی ورودی رباط فخر داوود قرار گرفته است. در سمت راست این بنا، یک راهرو پلکانی به سمت پشت بام دیده می شود. در گوشه های رباط چهار اتاق قرارگرفته که به داخل برج ها راه پیدا می کند. اتاق هایی مخصوص نگهبانان که مسئولیت نگهبانی از اوضاع بنا را داشته اند در طرفین هشتی ورودی ساخته شده است. نقشه رباط فخر داوود، مربعی شکل ودارای ابعاد 3.80 متر است. برای از یکنواخت خارج کردن سطح رباط، در دوسمت ایوان ورودی و برسطح خارجی دیوار ، چهار طاق نمای جناغی قرار داده شده است.
در صحن هشتی به غیر از پوشش میانی، تمام پوشش های رباط به شکل کلمبو انجام شده است. در نمای بیرونی رباط فخر داوود، به جزء دیوار اصلی، برج های دیده بانی که به صورت دایره ای و طاق نما قرار گرفته معماری چشم گیری را به فضا بخشیده است.
اقامت کاروانیان با وجود داشتن آب انبار که در مجاورت ایوان ورودی قرار داشت ممکن شده بود. ساختار برج های نگهبانی و وجود ایوان رفیع و نحوه چیدن آجرها از ویژگی های معماری رباط فخر داوود است که بیانگر معماری دوره تیموریان است. رباط فخر داوود در دوران صفویه مرمت شده و در سال 1302 هجری قمری توسط محمد ولی میرزا پسر فتحعلی شاه و امیر نظام الدوله مورد بازسازی قرار گرفت.
رباط فخر داوود توسط سازمان میراث فرهنگی خراسان رضوی در سال 1371 هجری شمسی مورد مرمت قرار گرفت. آدرس : خراسان رضوی - جنوب غربی مشهد، رباط فخر داوود
فاصله زمانی تا مشهد : 48 دقیقه بدون ترافیک
فاصله مکانی تا مرکز مشهد : ۶۲٫۰ کیلومتر
منبع : نشاط آوران :: بازدید از این مطلب : 286 نوشته شده توسط : Elmira
تاریخچه : مدرسه بالاسر از مدارس ساخته شده در دوره تیموریان است و در شهر مشهد، بالای سر حرم امام رضا (ع) واقع شده به همین دلیل به این نام شهرت یافته. این مدرسه در سال 1091 در زمان شاه سلیمان ترمیم شده است. این مدرسه در تاریخ ۲۰ بهمن ۱۳۱۸ با شمارهٔ ثبت ۳۳۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است
مدرسه بالاسر از جمله مدارس زمان دوره تیموریان است. این مدرسه از کهنسال ترین مدارس در شهر مشهد محسوب می شود. مدرسه بالاسر در حدود 836 سال قدمت دارد. این مدرسه از شرق به صحن قدیم حرم مطهر رضوی و از غرب به مدرسه پریزاد و از جنوب به بالای سر حضرت متصل می باشد. به همین خاطر به بالاسر شهرت پیدا کرده است.
درباره متولیان اولیه این مدرسه اختلاف نظر وجود دارد. برخی بر این باورند بنیانگذار این مدرسه شاهرخ تیموری بوده ، به همین دلیل مدرسه بالاسر به مدرسه شاهرخی نیز شهرت دارد. از دیگر متولیان که از اوایل قرن سیزده هجری قمری مدرسه را به وراثت دارند خانواده روحانی علم الهدی است که هم اینک حاج سید علی علم الهدی متولی این مدرسه است. مدسه بالاسر ، هم زمان با مدارس دودر و پریزاد ساخته شده است. مدرسه بالاسر دارای صحنی با چهار ایوان می باشد. این مدرسه برای سکونت مهمانان و طلاب،21 حجره در دو طبقه دارد. سطح درز و شکاف اتاق و ایوان ها با کاشی های هفت رنگ با طرح های اسلیمی و ختایی تزیین شده است. چهار پله در چهار گوشه دیوار طبقه اول و دوم را به هم متصل می کند.
در ایوان ورودی مدرسه اشعاری به خط ثلث دلالت بر تاریخ مرمت مدرسه به چشم می خورد. تعداد طلاب مدرسه بالاسر نزدیک به هفتاد نفر بوده است. در نوشته وقف نامه مدرسه ، شرط سکونت و تحصیل طلاب بیان شده است. در شمال شرقی مدرسه آرامگاه ابوالقاسم بایسنقر پسر شاهرخ قرار دارد. ورودی مدرسه در سمت شرقی بازار زنجیر قرار گرفته است. مدرسه بالاسر به علت فرسودگی ساختمان بعد از سال ها که محل جمع آوری زباله صحن های حرم مورد استفاده قرار گرفته بود در سال 1203 هجری قمری توسط حاج میرزا جواد مورد تعمیر و بازسازی قرار گرفت. هم اکنون به خاطر گسترش حرم امام رضا(ع) از مدرسه اثری نیست و جزء رواق دارالولایه قرار گرفته است. آدرس : خراسان رضوی - مشهد، ضلع شمالی حرم امام رضا (ع)
فاصله زمانی تا مشهد : 14 دقیقه بدون ترافیک
فاصله مکانی تا مرکز مشهد : ۴٫۳ کیلومتر
منبع : نشاط آوران :: بازدید از این مطلب : 303 نوشته شده توسط : Elmira
شرف الدین حسن اصفهانی ، متخلص به شفایی ، از شاعران و پزشکان مشهور اصفهان در قرن های دهم و یازدهم هجری قمری بوده است. شفایی اصفهانی به شوخ شفا بخش نیز معروف بوده است. او در سی و ششمین سال پادشاهی شاه طهماسب در سال 996 هجری قمری در اصفهان به دنیا آمد. روزگاری که دولت نوپای صفوی هنوز چندان قوام نیافته بود و شاه طهماسب ، برای پاسداری از مرزهای ایران پیوسته به سمت غرب و شمال شرقی ایران در سفرهای جنگی بود تا از یک سو ترکان عثمانی را از آذربایجان و از سوی دیگر ازبکان را از خراسان فراری دهد. دانشمندان هم دوره اش نیز شاعری را دون مقامات معنوی او می دانستند. صائب تبریزی ، در بیتی او را نبض شناس سخن نامیده است. میان خوی تو و رحم آشنایی نیست و گرنه بوسه و لب را ز هم جدایی نیست سر کمند تغافل بلند افتاده است به زلف او نرسیدن ز نارسایی نیست فتاده است به آن رو شکسته رنگی من حریف چهره من کان مومیایی نیست نشد بریده به مقراض ، رشته توحید میانه سر منصور و تن جدایی نیست برو خضر که من آن کعبه ای که می طلبم دلیل راهش غیر از شکسته پایی نیست چو پشت آینه ستار تا به کی باشم؟ به کشوری که هنر غیر خودنمایی نیست در اصفهان که به درد سخن رسد صائب؟ کنون که نبض شناس سخن شفایی نیست شفایی اصفهانی ، گذشته از مهارتی که در بیان معانی عرفانی داشت ، در طنز و شوخ طبعی و هجو و بدیهه پردازی نیز از نام آوران شعر فارسی بوده است. شاه عباس صفوی نیز به شاعران طنزگو و نکته پرداز توجه خاصی داشت و شفایی گذشته از آن که پزشک مخصوص شاه بود ، به شیرینی سخن هم در نزد وی مشهور بود. از این روی پیوسته محترم می زیست. با این همه آگاهی و دانش شفایی شناخته ترین شاعر هجوپرداز ایران در روزگار صفویان است. از شاعران گذشته تاثیر کسانی چون انوری ، خاقانی ، جمال الدین اصفهانی ، حافظ و سعدی آشکارا در شعر شفایی پیداست و بیشتر غزل های بابافغانی را استقبال کرده است. در شعر شفایی ، پس از دانش پزشکی اصطلاحات فلسفی به وفور یافت می شود.
اصطلاحاتی چون: هیولی ، علت اولی ، علت غایی ، آباء و امهات ، وجود ، امکان و … و همچنین اصطلاحات نامانوس دیگری چون : حقایقکده ، عرقناکی ، عیسی زار و جز این ها نیز در شعر او هست. به مقتضای آن روزگار واژه ها و جمله های محاوره ای نیز در شعرش دیده می شود. اشعار شفایی اصفهانی در حدود پانزده هزار بیت که شامل قصیده ، غزل ، ترکیب بند ، ترجیع بند ، قطعه و رباعی است. شفایی در قصیده های خود روحیه ستایشگری ندارد به جز چند قصیده که در مدح شاه عباس سروده است. بقیه قصیده هایش در ستایش پیامبر گرامی اسلام (ص) ، حضرت علی (ع) ، امام رضا(ع) ، امام مهدی (عج) ، عرفان ، تحقیق ، موعظه و حکمت است و گاهی در نکوهش حسودان ، قصیده ای نیز در وصف اصفهان دارد. از دیگر آثار او چهار مثنوی با نام های دیده بیدار (بر وزن و پیروی از مخزن الاسرار نظامی) ، مهر و محبت (در برابر خسرو و شیرین) ، نمکدان حقیقت (به پیروی از حدیقه سنایی) و مجمع البحرین (به پیروی از تحفه العراقین خاقانی) است. دیوان شفایی به تصحیح زنده یاد دکتر لطفعلی بنان با مقدمه ای مفصل در سال 1362 هجری شمسی از سوی اداره کل ارشاد استان آذربایجان شرقی منتشر شده است. شفایی اصفهانی در سال 1037 هجری قمری در گذشت. دلیل اصلی شهرت : خاندان شفایی، همه پزشک بودند و او نیز از دانش آنان بهره برده بود. شفایی، حکمت نظری آموخت و گذشته از این، مردی با همت بلند و پر تلاش بود که صفویان، به پاس خلقیات و دانشش ، او را احترام می کردند، چنان که باری شاه عباس، به احترام او، از اسب پیاده شده است.
تاریخ تولد : سال 996 هجری قمری
تاریخ وفات : سال 1037 هجری قمری
منبع : نشاط آوران :: بازدید از این مطلب : 365 نوشته شده توسط : Elmira
همانطور که می دانید کفش مهم ترین وسیله یک کوهنورد است. در صورتی که قصد کوهنوردی داشته باشید ، تهیه‌ی یک کفش کوهنوردی مناسب و همچنین نگهداری از کفش کوه برای شما ضروری است. از قدیم گفتن ، پا قلب دوم انسان و مخصوصاً کوهنوردان است. بنابراین کفش که محافظ پا بوده و از مهمترین وسایل و پوشاک کوهنوردی به شمار می رود ، در تمام رشته های کوهنوردی ، یخ نوردی ، سنگ نوردی ، جنگل پیمایی و … بدون تردید اولین و مهم ترین وسیله به حساب می آید. نگهداری کفش کوهنوردی:
تمیز کردن کفش کوه نوردی:
نگهداری از کتانی سنگ نوردی:
روش تمیز کردن کتانی سنگ نوردی:
این چند نکته مهم را نیز مد نظر داشته باشید :
منبع : نشاط آوران :: بازدید از این مطلب : 565 نوشته شده توسط : Elmira
تاریخ : 8 آبان 1394
سرپرست : امیر قمصری
راهنما / راهنمایان : علیرضا فردوس مکان
تعداد نفرات شرکت کننده : 18 تن
صبحانه : حلیم گرم نیشابوری
ناهار : انتخاب آزاد
زمان حرکت : 7:10
زمان بازگشت : 16:40
سایر اطلاعات : وسیله نقلیه این برنامه مینی بوس بنز و مدت زمانی که در راه بودیم حدود یک ساعت بود.
در تاریخ 8 آبان 1394 برنامه گروه گردشگری نشاط آوران ساعت 7:10 صبح از محل دفتر این گروه آغاز شد. پس از آشنایی کم و بیش در مینی بوس و کمی شیطنت های همیشگی بچه های نشاط آور ، به نزدیکی روستای دهبار رسیدیم. ناگهان محیطی طبیعی و فوق العاده را نظاره کردیم که واقعا کمتر در عمر خویش دیده بودم. کم کم محو زیبایی طبیعت (تصویر بالا) شده بودیم که به منطقه ای بکر برای صبحانه رسیدیم. از مینی بوس پیاده شدیم و صبحانه که حلیم نیشاوری گرم و خوشمزه بود را نوش جان کردیم که چقدر هم کیف داد.
پس از صرف صبحانه آماده شدیم تا وارد خود روستا شویم. جاده فوق العاده زیبایی را طی کردیم و دوستان عزیز در این مسیر ده ها عکس گرفتند که واقعا همه آنها دیدنی شده است.
پس از طی مسیر روستا به رودخانه رسیدیم و مسیری فوق العاده زیبا و بهشتی را به چشم دیدیم. حالا باید با کلی انرژی مثبت مسیر رودخانه را طی می کردیم تا به محلی جهت استقرار می رسیدیم.
واقعا هرچی از زیبایی مکانی که رفتیم بگم کم گفتم و اگر بخوام هر چیزی که تو دلم هست رو براتون بگم مطمئن باشید تا ماه ها باید چیزی تایپ کنم. به محل بسیار مناسبی جهت استقرار رسیدیم. جایی که از قبل علیرضای عزیزم به خوبی بررسی کرده بود و شرایط رو هم از یک روز قبل فراهم کرده بود. زیراندازها رو خیلی سریع انداختیم و رفتیم سراغ چای آتیشی و کوهی.
رااااااااااااااااستی. داشت یادم می رفت. سر راه یک درخت آلو قرمز کوچولو دیدیم که انگار به این میوه نلک هم می گفتند. کلی از این میوه جمع کردیم و با خودمون بردیم به محل استقرارمون.
خلاصه بعد از چای رفتیم سراغ بازی های متنوع و ساعاتی بازی کردیم تا رسیدیم به زمان گشت منطقه اطراف. اکثر دوستان به اتفاق راهنمای محترم گروه برای استفاده از مناظر فوق العاده زیبای اطراف رفتند و چند نفری هم ماندیم برای آماده سازی ناهار و کمی استراحت. پس از بازگشت دوستان همگی ناهار خوردیم و خوب همه چیز به تنمان گوشت شد!!! (چون در آن آب و هوا و طبیعت فوق العاده باور کنید نان هم در بدنامن تاثیر گوشت را به لحاظ پروتئین داشت) پس از ناهار بازی معروف گروه نشاط آوران یعنی پانتومیم را بازی کردیم. زودتر از همیشه برای رسیدن دوستانی که به بازی دربی علاقه داشتند ، حرکت کردیم به سمت مینی بوس تا برگردیم به مشهد. این که چه در مینی بوس گذشت بماند …
دوستتون دارم (امیر قمصری) منبع : نشاط آوران :: بازدید از این مطلب : 1138 نوشته شده توسط : Elmira
سوغات اصفهان چیست
منبع : نشاط آوران :: بازدید از این مطلب : 325 نوشته شده توسط : Elmira
تاریخچه : تخت جمشید در سال 518 قبل از میلاد، پایتخت جدید هخامنشیان واقع شد. شروع این بنا در زمان پادشاهی داریوش بزرگ در دامنه غربی کوه رحمت صورت گرفت .پس از داریوش بزرگ، خشایارشا و اردشیر یکم با انجام تغییرات در تخت جمشید به وسعت آن افزودند.
مجموعه تخت جمشید در فهرست میراث فرهنگی جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. بنای تخت جمشید در 57 کیلومتری جاده شیراز و اصفهان قرار گرفته است.
تخت جمشید، دارای مجموعه کاخ هایی است که مساحت 125 هزار مترمربع را به خود اختصاص می دهند. این کاخ ها در ارتفاع 8 تا 18 متر از سطح جلگه مرودشت بر روی سکویی ساخته شده اند. مجموعه تخت جمشید شامل بخش های کاخ های تشریفاتی ، کاخ های اختصاصی ، خزانه شاهی ، دژ حفاظتی ، نقش های برجسته ، دو آرامگاه سنگی ، پلکان های ورودی سکو دروازه خشایارشاه می باشد.
دو پلکان که روبه روی هم قرارگرفتند ، ورودی سکوی مجموعه تخت جمشید هستند. این بنا از سنگ هایی که در بین آن ها ملاتی وجود ندارد ساخته شده است. در بعضی نقاط تخت جمشید سنگ ها را با چفت های سربی به هم متصل کرده اند. بنای تخت جمشید دو دروازه خروجی دارد که در سمت جنوب و شرق واقع شده اند.
تخت جمشید دارای هفت کاخ است که بدین عنوان می باشند: 1- کاخ آپادانا، از بین کاخ های تخت جمشید قدیمی تر و دارای عظمت و شکوه خاصی است که روبروی دروازه جنوبی قرارگرفته است. این کاخ برای برگزاری جشن های نوروزی مورد استفاده قرار می گرفت. 2- کاخ تچر که کاخ اختصاصی داریوش کبیر بود. 3- کاخ ملکه که نسبت به کاخ های دیگر تخت جمشید در سطح پایین تری واقع شده و توسط خشایارشاه ساخته شد. 4- کاخ هدیش که نسبت به کاخ های دیگر تخت جمشید در سطح بالاتری واقع شده و کاخ خصوصی خشایارشاه بود. 5- خزانه شاهی که توسط دیوار بزرگی از بقیه تخت جمشید جدا شده است. 6- کاخ صد ستون که سقف آن به وسیله صد ستون نگه داشته شده است. 7- کاخ شورا یا تالار مرکزی که مخصوص بحث و مشورت شاه با بزرگان بوده است.
تخت جمشید در سال 330 قبل از میلاد با توجه به باور عده ای توسط اسکندر مقدونی سوزانده شد.
امروزه از تخت جمشید تصویر مبهمی از بزرگی و شکوه کاخ ها می توان در ذهن به تصویر کشید. نکته باور نکردنی این است که این بنا هزار سال زیر خاک مدفون بوده و در سال 1310 هجری شمسی کشف شد. آدرس : فارس - شیراز ، 57 کیلومتری جاده شیراز و اصفهان
فاصله زمانی تا پایتخت : 9 ساعت و 27 دقیقه
فاصله مکانی تا مرکز پایتخت : ۸۸۱ کیلومتر
منبع : نشاط آوران :: بازدید از این مطلب : 293 نوشته شده توسط : Elmira
تاریخچه : مقبره پیر پالان دوز مشهد که در شمال شرقي حرم مطهر و ابتداي خيابان نواب صفوي قرار گرفته است بنايي آجري با گنبد فيروزه‌اي دارد كه به خاطر مرمت در سالهاي جديد نو به نظر مي‌رسد. بناي اوليه بقعه در زمان شاه محمد خدا بنده (پدرشاه عباس صفوي) معروف به پير پالاندوز ساخته شده است اين بنا در حال حاضر داراي يك ايوان ورودي گنبدي با ساقه ی استوانه‌اي و بلند است .ديوارها در نماي بيروني با طاق نماها، قابها و كاشی كاري زيبا تزئین شده است و درون نقشهاي زيباي هندسي و ترنجها، آنرا آراسته‌اند.
این مقبره شامل بنایى چهارگوش با گنبدى بر بالای آن و ایوان آجرى در مقابل است. داخل بقعه ، شاه نشینى است که بالاى آن یزدى بندى هایى انجام شده که داراى نقاشى است و به داخل مقبره جلوه ی خاصى بخشیده است. بدنه هاى بنا از دوران صفویه داراى نقاشى بوده که با گذشت زمان و نفوذ رطوبت به جز بخش کمى از آن که مرمت و ثابت گردیده بود از میان رفته است.
سطح گنبد پیازى شکل بالای مقبره پیر پالاندوز که روى گردنى استوانه اى شکل استوار شده است داراى پوشش ساده اى از کاشى فیروزه‌اى است. شکل کلى مقبره و بازمانده هاى نقاشى هاى درون آن ، این بنا را اثرى از دوران صفوى معرفى مى‌کند که در سال 985 هـجری قمری ساخته شده است. این تاریخ بر کتیبه ی سنگ سفید مربعى نوشته شده است.
از دوران سید عبدالله پیروان وی به ذهبیه شهرت یافته اند و بیشتر رو به تشیّع نهاده اند. ششمین قطب سلسله ذهبیه پس از سید عبدالله برزش آبادى شیخ محمد کارندهى بوده است. به اعتقاد مردم مشهد، شیخ محمد با این که از اقطاب و اولیاء الله بوده است از طریق پالان دوزى یا پاره دوزى امرار معاش می کرد و داراى کراماتى بود به همین جهت به قبر وى احترام می گذارند و به آن اعتقاد دارند. برخی گفته اند قبل از این که پیر پالاندوز در این محل دفن شود یکى از عرفاى مشهور توس به نام ابونصر سراج در اوایل قرن پنجم در آن جا مدفون شده است. آدرس : خراسان رضوی - مشهد، حرم مطهر امام رضا (ع)
فاصله زمانی تا مشهد : 11 دقیقه بدون ترافیک
فاصله مکانی تا مرکز مشهد : ۴٫۲ کیلومتر
منبع : نشاط آوران
:: بازدید از این مطلب : 373 نوشته شده توسط : Elmira
تاریخچه : مدرسه دودر مربوط به دوران نهم هجری قمری می باشد. این مدرسه در شهر مشهد، مجاورحرم امام رضا (ع) قرار گرفته است. مدرسه دودر در تاریخ ۲۹ آذر ۱۳۱۶ با شمارهٔ ثبت ۳۰۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
مدرسه دودر یکی از زیباترین و اصیل ترین نمونه های معماری دوران تیموری است که توسط یکی از فرماندهان تیموری به نام غیاث الدین و در دوران سلطنت میرزا شاهرخ ساخته شده است. این مدرسه به این دلیل به دودر شهرت یافته که دو در ورودی در شرق و غرب مدرسه قرار دارد.
مکان اولیه این مدرسه در کنار بازار قدیمی زنجیر بوده و اکنون در مرکز مجموعه اماکن حرم امام رضا(ع) قرار دارد . از ویژگی های معماری مدرسه دودر وجود دو گنبد به رنگ آبی آسمانی در سمت جنوب غربی و شرقی مدرسه است. بانی این مدرسه غیاث الدین یوسف خواجه بهادر معرفی شده و مدفن وی در گنبد جنوبی مدرسه واقع است. کتیبه سردر جنوب شرقی مدرسه حاوی نام ابو المظفر شاهرخ بهادر سلطان مورخ 843 است.
کتیبه دیگری در همین ورودی مربوط به تعمیرات مدرسه در سال 1088 می باشد. ایوان جنوب غربی بنا دارای کتیبه ای به سال 843 است و سنگ مزار موجود در گنبد جنوبی تاریخ 846 را نشان می دهد. کتیبه این سنگ مزار به خط عطاء الله بن عبدالله اسلان می باشد. تعمیرات این مدرسه به کوشش کلبعلی خان قورچی باشی و تحت نظارت شیخ محمد فاضل مدرس مدرسه انجام یافته است.
مدرسه دودر در کنار حرم مطهر امام رضا(ع) و مقابل مدرسه پریزاد قرار دارد. در حال حاضر این مدرسه به عنوان دارالقرآن در جهت اجرای برنامه‌های متنوع قرآنی فعالیت دارد. بنا به نظر کارشناسان اداره میراث فرهنگی قدمت گچبری های این مدرسه به اواخر دوره سلجوقیان تا اوایل دوران ایلخانی می رسد. به نظر می رسد که مدرسه دودر بنایی از دوره سلجوقی یا ایلخانی است که در اثر گذشت زمان یا حوادثی مانند زلزله آسیب دیده ولی از بنیاد تخریب نشده است.
غرفه ها و حجره هایی این مدرسه در دو طبقه ، از دو گنبد فیروزه ای رنگ و تزئینات کاشی های معرق و یکرنگ تشکیل شده است. مدرسه دودر از جمله بناهای تاریخی واقع در مجموعه حرم مطهر امام رضا(ع) می باشد. باید از ساختمان مدرسه امیر سیدی موسوم به «یوسفیه» یا «دودر» نام برد. این بنا در سال۸۴۳ هجری قمری ساخته شده است. مدرسه دارای ۶۰۰ مترمربع مساحت و ۳۲ حجره است. گنبد غربی مدرسه نیز گورگاه «امیر سیدی» از امرای بزرگ عهد تیموری و خاندان بانی مدرسه است. فضای معماری بنا پس از زلزله سال ۱۰۸۴ هجری قمری در سال ۱۰۸۸هجری قمری به امر مادر شاه سلیمان صفوی مرمت یافته است. این بنای تاریخی در جنوب غربی حرم مطهر و در ضلع شمالی شرقی صحن جمهوری اسلامی واقع شده است. نام اصلی این مدرسه یوسفیه بوده که بعدها به مدرسه دودر (به خاطر اینکه دارای دو در ورودی و خروجی است) معروف شد. آدرس : خراسان رضوی - مشهد، مجاور حرم امام رضا (ع)
فاصله زمانی تا مشهد : 13 دقیقه بدون ترافیک
فاصله مکانی تا مرکز مشهد : ۴٫۳ کیلومتر
منبع : نشاط آوران
:: بازدید از این مطلب : 436 |
|
آرشیو مطالب آخرین مطالب مطالب تصادفی مطالب پربازدید چت باکس
تبادل لینک هوشمند پشتیبانی LoxBlog.Com
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
