در محله قدیمی نوغان مشهد بنای خشتی گنبدی شکلی به چشم می خورد. از قرن نهم هجری به بعد محله نوغان رونق پیشین خود را از دست داد و کم کم از اهمیت و وسعت نوغان کاسته شد. در گنبد خشتی مشهد آرامگاه امامزاده سید محمد یکی از نوادگان امام موسی بن جعفر(ع) قرار گرفته که این بنا در زمان صفوی و به دستور شاه عباس اول بر روی مزار این بزرگوار ساخته گردید.

براساس برخی تحقیقات صورت گرفته این بقعه را به سلطان محمد خدابنده منتسب دادند. با این وجود در معماری گنبد خشتی، فضای شاه نشین، فضای ورودی و رواق چهارضلعی دیده می شود و این بنا توسط دالانی که در گرداگردش است به محل مقبره سلطان محمد خدابنده هدایت می شود.

دو کتیبه قرآنی که به آیات سوره مبارکه ملک و واقعه مزین شده در نمای چهارطاق و گرداگرد گنبد وجود دارد که طرح های اسلیمی طلایی رنگ زیبایی را در برگرفته و به خط محقق و ثلث نگاشته شده که در قسمتهای تخریب شده مورد بازسازی قرار گرفتند.

پس از حرم مطهر امام رضا (ع)، قدیمی ترین بنای مشهد است که از سادات موسوی برجای مانده است.

گنبد خشتی مشهد شامل :

• سرداب
• چهار طاقی دارای چهار ایوان که بر روی سرداب واقع شده است.
• گنبد ساقه دار بر فراز بنا

ارتفاع گنبد 14,9 متر است. کل بنای گنبد خشتی  از آجر و گچ ساخته شده و گنبدش از نوع دو پوششه می باشد. هم چنین با استفاده از مقرنسهای گچی زیبا داخل گنبد را تزئین کردند.

مرمت اساسی این گنبد توسط مرمت کاران سازمان میراث فرهنگی از سال 1378 هجری شمسی تا سال 1380 هجری شمسی اتمام پذیرفت تا در اختیار بازدید و زیارت زائران و مردم قرار بگیرد. در دوره قاجاری یک ایوانچه مربع گونه 7 متری به عنوان ورودی رواق اصلی در جهت قبله ساخته شده است که به بنای اصلی متصل شده است.

اکنون در ایوانچه ورودی این بنا که چند پله در آن تعبیه شده به عنوان کفش کن استفاده می گردد. زائران فراوانی از سراسر کشور به امامزاده سید محمد وارد می شوند و این مکان زیرنظر اداره اوقاف و امور خیریه خراسان مدیریت می شود و از محل نذورات آن به اداره اش می پردازند.

 منبع : نشاط آوران

بدون تردید جاده ابریشم یا شاهراه بزرگ خراسان یکی از عوامل مهم توسعه و فرهنگی اقتصادی ایران و به خصوص استان خراسان تا همین دهه ی اخیر و حتی تا زمان قاجار و قبل از بوجود آمدن حضور ماشین در زندگی امروزی بوده است. زیرا که از طریق همین راه است که از سوی بزرگان، دانشمندان، عارفان و در واقع بشارت دهنده های علوم و فرهنگ به این سرزمین می آمده اند و بعد از این سرزمین می رفتند و از سوی دیگر کاروان های بزرگ تجاری در رفت و آمد بودند و مبادله کالا می کردند و رونق فرهنگی و اقتصادی را باعث می شدند.

اما می دانیم که به هرحال اشخاصی که در این جاده ها و در این راه ها رفت و آمد می کردند و مثل کسان دیگر که در شهرها و روستاها ساکن هستند و نیازهای حیاتی دارند این افراد هم نیازهای حیاتی داشتند و این نیازها را باید رفع و رجوع می کردند و باید تاسیسات و ابنیه ای ساخته می شد تا پاسخگوی این نیازها باشد. یکی از این تاسیسات که بسیار در فرهنگ قدیم مطرح بوده و جایگاه بسیار مهمی داشته ( حتی ساخت این موسسه به عنوان یک عمل خیر یا ضرب المثل می توانسته قرار بگیرد) کاروانسرا یا رباط بوده است. که ما اشخاصی در تاریخ داریم که حتی تمام سپرده های مالی خود را در طول زندگی در نهایت برای ساخت یک کاروانسرا خرج می نمودند. از جمله در نزدیکی تربت حیدریه  کاروانسرای بی بی را داریم که این کاروانسرا توسط یک بانوی فاضله ساخته شده که علاوه بر تمامی مالش که برای این کاروانسرا پرداخت کرده خودش هم در ساخت کمک می کرده است.

کاخ رباط ها از نظر فضای زندگی متفاوت بودند یعنی محل خدماتی و اصطبل ها از محل زندگی جدا بودند و محل زندگی منحصر به یک یا چند آپارتمان بود. رباط شرف مشهد یکی از جمله کاروانسراهای شاهی یا کاخ رباط های جاده ابریشم می باشد.  این کاخ رباط دارای دو حیاط است. نقطه عطف حیاط شاه نشین عبارت از ایوان کاروانسرای شرف بوده است. ایوان کاروانسرای شرف به بهترین شکل ممکن تزئین شده است. البته خود نحوه ساخت این ایوان باشکوه است. هم پیشانی برافراشته ایوان و هم کتیبه های آجری که بر اطراف ایوان به صورت کوفی نوشته شده و هم چنین گچ بری هایی که در داخل ایوان کار شدند همه این ها در مجموع تحسین برانگیز است.

بهترین نوع پخت گچبری سلجوقی را می توان در این بنا ببینیم. در همین ایوان طولانی ترین و نسبتا سالم ترین کتیبه باقی مانده است. دیگر تاسیساتی که در این حیاط دیده می شود اختصاص به شخص شاه داشته است . در این حیاط سه اصطبل می باشد، که این اصطبل ها خاص اسب های شخص شاه بوده یا کسانی که خیلی نزدیک به شاه بوده اند. مطبخ های شاهی هم در این مکان هست. مسجد زیبا و جالبی در این حیاط رباط شرف هست  که می توانسته حتی پاسخگوی نیازهای اعتقادی و مذهبی این شخص باشد.

در حیاط اول یکسری مال بند وجود دارد. مال بندها یا اصطبل ها محل نگهداری حیوانات و مرکوبین کاروان بوده و همین طور فضاهایی برای جهت استراحت متولیان این حیوانات قرار گرفته است. ارزش کاروانسرای شرف به این موارد گفته شده نیست. این کاروانسرا در واقع از جهت هنری قابل ارزش است. در رباط کاروانسرای شرف شاهد هنرمندی هنرمندان برجسته و دست اول ایران در دوره سلجوقی هستیم. هنر آجرکاری و هنر گچ بری به کمال در این مجموعه دیده می شود.

رباط شرف مشهد در خارج از کشور خیلی مطرح بوده و آن را به عنوان موزه آجر نامگذاری کردند و کاملا دلیلشان موجه هست. هر شکلی را که تصور کنید که با قرار دادن آجر در کنار هم این شکل ها را می توان ایجاد کرد در رباط شرف سرخس به چشم می خورد. اضافه بر چیدمان این آجرها که اشکال هندسی می تواند ایجاد کند آجر ها منقوش به نوشته هستند، یعنی با قرار دادن آجرها بر روی همدیگر می بینید که هنر آجرکار در واقع خط ایجاد کرده، از جمله دو تا کتیبه بسیار جالب و زیبایی که بر پیشانی ورودی کاروانسرا و همینطور پیشانی ایوان انتهای کاروانسرا هست که بسیار اعجاب برانگیز و باشکوه است.

چیز دیگر که در این کاروانسرا شاهد هستید تنوع کاربرد آجر و تنوع ایجاد اشکال است. به این معنی که با توجه به این واقعیت که هنر اسلامی، هنر متقارن است ولی ما در رباط شرف با کمال تعجب می بینیم که قرینه سازی در یک کلیتی صورت گرفته ولی در تزیینات آجری قرینه سازی رعایت نشده است و اینطور آدم تصور می کند که انگار این هنرمند یک زمینه ای را دیده و می خواسته تمام هنرش را در اینجا به نمایش بگذارد و در هر اتاقی این تزئینات آجری را اجرا کرده و حتی در طاق نماهای مختلف یک اتاق هم دیده می شود.

دو گونه هنر گچبری در این کاروانسرا به چشم می خورد. گونه اول به صورت کتیبه گچی در آورده شده، که در روی دو تا محراب حیاط اول و دوم دیده می شود؛ و گونه دوم که به صورت اشکال با موضوعات گیاهی، هندسی است که بهترین نوع این گچبری را در زیر طاق ایوان انتهایی حیاط دوم  مشاهده می کنید، که در آن قسمت به شیوه بسیار زیبایی استادان گچبر توانستند هنرشان را عرضه نمایند.

مسأله ای که در یک کلیت می خواهیم نتیجه بگیریم این است که غیر از هنرنمایی هنرمندان و معماران رباط شرف خراسان، محاسبات ریاضی نیز در این بنا صورت پذیرفته است که این محاسبات و روش ها هم در آجرچینی و هم در گچ بری و هم ایجاد سازه بسیار مهم و تعیین کننده بوده و ما را به این نتیجه می رساند، که آن هنرمند بزرگ سلجوقی یک ریاضیدان نیز بوده است. این مجموعه رباط شرف به عنوان یک سمبل هنری و یک نماد علمی می توان عنوان نمود و به آن افتخار کرد که در این گوشه پراکنده از ایران عزیز و در کنار جاده ابریشم و حد فاصل بین مشهد و سرخس واقع شده است.

منبع : نشاط آوران

باغ شاهزاده ماهان کرمان به عنوان باغ شاهزاده، معجزه ای در کویر و فرشی از مخمل سبز-آبی مطرح است. جان این بهشت از جریان آب هایی است که از کوه های اطراف سرچشمه گرفته اند. قنات های سهمی آباد، گورکان، باغ حصار، خواجوئیه و آقایی نیز در شکل گیری این تاروپود سبز-آبی سهم بسیار دارند.

باغ شاهزاده کرمان یکی از نمونه باغ تخت های ایرانی با بخش هایی چون شاه نشین، عامه نشین، اصطبل، مطبخ و حمام است. در برابر اولین تخت که بنای اصلی روی آن قرار گرفته و در ورودی باغ دو استخر دیده می شود که سطح گسترده آب، صدا و فواره های آن فضای باغ را دل انگیز کرده است.

باغ شاهزاده ماهان درعصر قاجار و در زمان فرمانروایی عبدالحمید میرزا ناصرالدوله از سال 1298 هجری قمری تا سال 1309 هجری قمری احداث شد و اما با مرگ وی ساخت این بنا ناتمام ماند. این باغ در دامنه ارتفاعات جوپار و در نزدیکی مقبره شاه نعمت الله ولی است. 

وجه تمایز این باغ  با دیگر باغ ها، ترکیب علوم هیدرولیک و معماری آن است که با بهره گیری از آن سبب پدید آمدن فواره هایی بی نظیر شده است. این باغ  برای احداث یک باغ اشرافی به این علت مناسب دیده شد که در مسیر عبوری کرمان و در مسیر جاده قدیمی ابریشم واقع شده و به گونه ای قرار یافته که بیشترین دسترسی به مناظر بدیع داخلی را ایجاد نموده است.

سکونتگاه دائمی و فصلی، سردر خانه در دو طبقه و سایر بناهای خدماتی از جمله بناهای باغ شاهزاده ماهان به شمار می روند. چشم اندازهای باغ که از مشخصه های اصلی باغ تخت هاست در طرح اندازی باغ شازده به بهترین شکل استفاده شده است. انتخاب گیاهان و درختان مناسب و نظم آن ها و ایجاد رنگ آمیزی موزون و هماهنگ در فصل های مختلف باغ ، ارزش های خاص و استثنایی را برای آن تعریف می نماید.

این باغ به دلیل شرایط سیاسی و اجتماعی زمانه برای مدتی طولانی خالی ماند و دچار آسیب های زیادی گشت و از سال 1357 هجری شمسی باغ شاهزاده ماهان مورد مرمت و بازسازی قرار گرفت.

باغ شاهزاده ماهان به خاطر ارزش های فضایی، تفرجگاهی و تاریخی  مورد توجه دوستداران باغ ایرانی است وعده کثیری برای گذراندن اوقات فراغت به این باغ آمده و ساعاتی را در آنجا سپری می کنند. پلان این باغ نیز، مورد استفاده طراحان و معماران علاقه مند به باغ های ایرانی گردیده است.

منبع : نشاط آوران

در 12 کیلومتری شهر مقدس مشهد بنای تاریخی مصلی طرق دیده می شود که در کنار روستای طرق واقع گردیده است.

در سال 837 هجری قمری این بنا با ترکیب یک ایوان مرکزی و با دو ایوانچه در طرفین آن به همراه اتاق های گوشوار احداث شد. فضای چهار ضلعی گنبدداری در انتهای ایوان به چشم می خورد و محرابی در دیوار انتهایی آن واقع شده است.

تزئینات بنای مصلی طرق مشهد شامل این موارد است:

• کتیبه خط ثلث
• قاب های گچی
• کاربندی های گچی

ارتفاع مصلی طرق حدود 11 متر با عمق حدود 6 متر است. در سه ضلع ایوان بنای مصلی، کتبیه های کاشی کاری احاطه شده  و پوشش رسمی بندی در زیر ایوان مشاهده می گردد.

در دو سوی ایوان این بنا دو غرفه به شکل نیم هشت ضلعی است و کتیبه ای میانه طبقه دوم غرفه ها موجود است.

معماری مصلی طرق با تزئینات کمی صورت گرفته و در بیشتر نقاط آن ساده چینی به چشم می خورد. هم چنین این بنا با استحکام و استوار بر روی پایه های هشت ضلعی تکیه داده شده است.

طاق نماهایی در دو طبقه  با ابعاد گوناگون در ضلع شرقی بنا موجود می باشد که طاق نمای طبقه اول بوسیله سرپایه هایی به عرض 1,55 سانتی متر از طاق نمای طبقه دوم جدا گردیده است.

هم چنین نورگیر پلکانی دو طبقه ای به همراه قوس در این قسمت ایجاد شده بود.

طاقی های کوچک و بزرگی به عرض 40,16 متر در دو طبقه و در ضلع جنوبی مصلی طرق ایجاد شده که دو مرتبه عرض طاق نماهای کوچک و سه مرتبه عرض طاق نماهای بزرگ تکرار شده است. در این ضلع، نورگیر اتاقک های طبقه دوم داخل بقعه، نورگیر داخل بنا و نورگیر غلام گردش قرار گرفته است.

ورودی چهار ضلعی داخل بقعه از سمت شمال بوده و از جهت شرق و غرب به اتاقک های دو طبقه منتهی و نورگیر و ورودی طبقه دوم این اتاقک از خارج بنا می باشد.

در مصلی طرق مشهد به عنوان نمازخانه در فضای بیرون نمازهای عیدهای مسلمانان و نماز باران برگزار می گردید و در بعضی اوقات برای اجتماع مردم عام و خاص نسبت به موضوعات و اتفاقات جامعه صورت می پذیرفت.

بنای مصلی طرق احتمالا از روی نقشه مصلی پایین خیابان مشهد ایجاد شده است.

منبع : نشاط آوران

در اواخر دوره سلسله افشاریه، محمد تقی خان بزرگ که جزء خاندان خوانین یزد بود، باغ دولت آباد را در شهر یزد احداث گردید. محمد تقی خان قناتی را ایجاد نمود که آب مهریز را به باغ دولت آباد می رساند.

مساحت این باغ در حدود 700 مترمربع می باشد. در فضای این باغ ساختمان ها، حوض ها، آبنماها و گل های بسیاری به چشم می خورد. از سنگ مرمر شهر مراغه در بناهای باغ دولت آباد استفاده شده با اینکه سنگ مرمر یزد در آن زمان زبانزد و مرغوب بود و جای تعجب داشت که چرا بکار نرفته است.

مرتفع ترین بادگیر که در ایران است، بادگیر باغ دولت آباد یزد، که به شکل منشور است. بعلاوه بلندترین بادگیر جهان با ارتفاع حدود 34 متر شناخته شده است.

باغ دولت آباد از دو بخش اندرونی و بیرونی  تشکیل شده که عبارتند از:

بخش اندرونی باغ شامل: بادگیر تابستانه، ساختمان زمستانه، حرمخانه، آشپزخانه، درشکه خانه، برج دیده بانی، اتاق های خدمه، آب انبار خصوصی و اصطبل های تابستانه و زمستانه است. این بخش از باغ محل سکونت حاکم بود.

بخش بیرونی باغ شامل:  ساختمان سردر اصلی، ساختمان تالار آئینه، ساختمان تهرانی، دو برج دیده بانی، دو بازارچه، دیوانخانه و آب انبار عمومی است.

هوای خنکی از ترکیب باد و آب که در حوض های داخلی بنا در جریان می باشد به بخش تالارها و شاه نشین وارد می شود. به همین دلیل به این قسمت بنا، ساختمان تابستانه می گفتند.

در باغ دولت آباد درختان سرو و کاج، قنات با طول 65 کیلومتر، باغچه های درختان انگور و انار و آب نمایی با طول 206 متر و عرض 6 متر دیده میشود.

قنات تاریخی دولت آباد دارای قدمتی بیش از دویست سال است. این قنات عظیم از اتصال دادن 5 رشته قنات درست شده که سرچشمه آن از ارتفاعات مهریز می باشد. از آب این قنات برای اراضی مهریز و فعالیت چند آسیاب آبی و استفاده در بعضی از آبادی های اطراف یزد به کار برده می شد.

 بناهای مختلفی در اطراف باغ دولت آباد واقع شده که معمار همانند یک بازی آب را به درون فضاها برده و باز خارج کرده است.  آب در ابتدا وارد حوض یکپارچه مرمردر زیر بادگیر می جوشد و بالا می آید سپس وارد حوض وسط هشتی می شود. از آنجا وارد سه حوض در سه شاه نشین شده و در مقابل اتاقها سه سینه کبک از سنگ مرمر قرار گرفته و زمانی که آب کم است ، آن را بیشتر نشان دهد. آب بعد وارد حوض کلگی و سپس وارد جوی های دو طرف کرت جاری می شود و به سردر وارد شده و در برخی موارد وارد آبگردانی می شد که نمای زیبایی را ایجاد می کرد. بعد جریان آب از عمارت خارج شده و به استخر بزرگی می رسد که از آنجا این آب به آبادی ها و خیابان ها می رفت و برای کشت و زرع استفاده می گردید.

امروزه، مجموعه باغ دولت آباد توسط یکی از نوادگان مرحوم محمد تقی خان اداره می شود. طراحان علاقه مند به باغ ایرانی  همچنان از معماری باغ دولت آباد یزد اطلاعات کسب می کنند.

منبع : نشاط آوران

باغ پهلوان پور مهریز در اختیار یکی از تاجران یزدی  به نام علی پهلوان پور بود و قدمت این باغ به اواخر دوره قاجار بر می گردد. باغ پهلوان پور مهریز از جمله بناهای فرهنگی و تاریخی است که هنر، معماری و طبیعت را در کنار هم دارا می باشد. آب روانی از داخل این باغ می گذرد که جاذبه خاصی را ایجاد نموده و این آب از قناتی به نام حسن آباد سرچشمه گرفته است. علاوه بر قنات حسن آباد، باغ پهلوان پور از قنات های شاه حسینی و مزویر آباد نیز آبیاری می شود. سهمیه آب این باغ هر 12 روز یکبار صورت می گیرد.

مساحت باغ پهلوان پور یزد، 5 هکتار است که شامل بخش های زیر است:

• بخش مرکزی : مجموعه ورودی، ساختمان کوشک
• بخش غربی : بنای زمستانخانه
• بخش جنوب شرقی : برج گلین
• بخش جنوبی : کارگاه های قالی بافی و ریسندگی، اصطبل و انبار

تزئیناتی که در برج گلین صورت پذیرفته همانند تزیینات دوره زندیه می باشد اگرچه این بنا مختص دوره قاجار است.

در آکس اصلی ترین مسیر باغ پهلوان پور مهریز، زیباترین بنای باغ، کوشک یا شربتخانه قرار گرفته است. در بخش داخلی آن، حوض خانه، گوشواره و تالار قرار گرفته است و آب روان قنات حسن آباد  پس از اینکه از وسط کوشک می گذرد، در باغ جاری می گردد. آشپزخانه، حمام و انباری در کنار کوشک قرار دارد.

بنای زمستخانه با توجه به اقلیم منطقه برای استفاده در زمستان و در زمان دوره پهلوی ساخته شد. این بنای یک طبقه ای شامل اتاق های نشیمن، مطبخ و پستو بود. بنایی به نام سرایداری که محل سکونت خدمه باغ بود در سمت شمالی باغ واقع شده است.

 سبک معماری باغ پهلوان پور ترکیبی از معماری کوشکی و حیاط مرکزی می باشد و با توجه به وضعیت آب و هوا و خاک شکل گرفته است. در دو طرف جوی اصلی باغ درختان چناری به چشم می خورد. کوشک باغ پهلوان پور در دو طبقه ونیم و در زمان قاجار ساخته شده است.

در باغ پهلوان پور درختان انار، خرمالو و بادام دیده می شود و این نشان دهنده آب و هوای متفاوت این منطقه نسبت به گرمای زیاد استان یزد است که چنین درختانی ثمر می بخشد.

منبع : نشاط آوران

در مجموعه باغ عباس آباد بهشهر بناهای زیر قرار دارد:

• کنترل جریان آب توسط سد و برج
• بنایی که داخلی دریاچه مصنوعی قرار گرفته است.
• برج های دیده بانی در شرق دریاچه
• فضا سازی شمالی
• صفه و فضا سازی جنوبی
• حمام مجموعه باغ

دریاچه باغ عباس آباد بهشهر دارای مساحت 10 هکتار است و عمارتی در مرکز دریاچه دیده می شود که در زمان آبگیری دریاچه، این عمارت به زیر آب می رود و سقف اش به همراه درختچه هایی هویداست.

صفه سازی شمالی در بالاترین نقطه سکوی مرکزی قرار می گیرد. این سکو ها از جنس سازه های چوبی بوده که به مرور زمان از بین رفته است. جوی ها با جریاناتی که بر صفه ها دارند و آبشارها و حوض های متنوعی را ایجاد می کنند، مناظر چشم نوازی را ایجاد می نمایند.

با بررسی حوض های آب و کف سازی های آن در بخش صفه سازی جنوبی  می توان فهمید که بخشهای زیادی از این صفه سازی شبیه صفه سازی شمالی بوده، اما از اهمیت کمتری برخوردار بوده است.

در پائین ترین ارتفاع به حمام مجموعه، حمام آب سکوی مرکزی قرار داشته که حمام این مجموعه با کوچکی خود خصوصیات سنتی حمام های گذشته را دارا بود. برای انتقال آب از تنبوشه ها استفاده می گردید و کاشی هایی به رنگ های لاجوردی و فیروزه ای با نقش های متداول آن دوران به کار برده شده است.

مصالح به کار رفته در معماری بناهای باغ عباس آباد ، سنگ و آجر و چینه هایی از کاه و گل بوده است. در باغ عباس آباد مازندران جاده های سنگ فرشی از محل باغ تا محل آسیاب کشیده شده است. شاه عباس اول در سال 1021 هجری قمری  و در باغ عباس آباد شمال دستور به ساخت دو برج بزرگ آجری داد که تا هم اینک پابرجاست.

از جمله اکتشافات مهم باغ عباس آباد، اتاق هایی با سیستم سه دری که در ابتدای دروازه شمالی باغ قرار داشت می توان اشاره نمود. کاربرد این سیستم  هدایت جریان هوای خنک به داخل مجموعه های باغ بود. برای همین از این اتاقها در تابستان ها استفاده می شد.

مجموعه باغ عباس آباد بهشهر از جمله دیدنی های دوران صفوی هم بوده است که با توجه به موقعیت جنگل و دریا  از بهترین مکان های تفریحی پادشاهان بوده و هم اکنون این مکان به دلیل جذابیتی که برخوردار است تعداد کثیری از توریست ها و مسافران را به اینجا می کشاند.

منبع : نشاط آوران

مفهوم چهل ستون اگرچه با انعکاس ستون های بیست گانه در حوض روبروی عمارت فهمیده می شود اما عدد چهل در ایران نشانه کثرت در تعداد است و نمایانگر تعداد زیاد ستون های این عمارت باشکوه می باشد. در کاخ چهل ستون اصفهان تزیین گسترده، آینه های قدی، ستون های چوبی با سر ستون های مقرنس و نقاشی های بزرگ دیواری مشاهده می شود. درها و پنجره ها از منبت و خاتم بوده و مهارت و زبردستی استادان ایرانی در این کاخ به خوبی به چشم می خورد. در کاخ چهل ستون فضای داخل و خارج آن چنان باهم هماهنگ و مرتبط است که نمی توان تشخیص داد کجا یکی پایان می پذیرد و  دیگری شروع می گردد.

ایوان کاخ چهل ستون اصفهان از دو بخش تشکیل شده است:

بخش اول آن بر 18 ستون چوبی و بلند قرار گرفته و چهار ستون میانی بر روی چهار شیر سنگی که از دهان آن ها آب فوران و به حوض مرمری تالارمی ریزد واقع شده است.

قسمت دیگر تالار آینه است که بر دو ستون قرار گرفته و مزین به آیینه کاری وسیع و خوش نقش به شکل معرق در کنار آیینه های قدی است. سقف تالار آینه از قاب های چوبی ساخته و به شکل های مختلف هندسی است.

تالار مرکزی کاخ چهل ستون مختص میهمانان و شخصیت های کشورهای خارجی بوده و در بردارنده نقاشی هایی است که وقایع و اتفاقات تاریخی دوران های مختلف را به تماشا می گذارد.

آثار هنری از قرون پیش از اسلام تا قرن 14 هجری قمری جمع آوری گردیده که برخی از آنها عبارتند از:

• نسخه خطی قرن چهارم هجری قمری
• ظروف سفالینه و بلوری قرن های سوم تا یازدهم هجری قمری
• ساخت ظروف چینی سفید و آبی به دستور شاه عباس
• قالیچه هایی با طرح محراب گونه در قرن یازدهم هجری قمری
• درهای چوبی منبت و خاتم کاری دوران صفویه

در فضای بیرون کاخ چهل ستون استخر زیبایی مشاهده می شود که باعث لطافت هوا گردیده است. مجسمه هایی در چهار طرف استخر قرار گرفتند که مربوط به کاخ چهل ستون نیستند و  مربوط به دوران آخرین پادشاه صفوی می باشد.

باغ چهل ستون دارای مساحتی بیش از 67000 مترمربع است که در اثر تصرفاتی که در آن انجام شده شکل اصلی آن  بنا به تاریخچه آن تغییر گشته است.

در فضای باغ کرت بندی های طولی و عرضی صورت گرفته که باعث کشف فضاهای گوناگون شده و منظر باغ را بسیار متنوع کرده است. باغ چهل ستون دارای شیب کمی است که آب را به جوی ها و کرت ها هدایت می نماید.

پلان باغ چهل ستون اصفهان برای معماران مورد استفاده قرار میگیرد. باغ موزه چهل ستون همه ساله مورد بازدید جهانگردان خارجی و مهمانان داخلی کثیری  است .

منبع : نشاط آوران

باغ اکبریه بیرجند یکی از تجلیات از هسته اصلی پرونده منحصربفرد باغات ایرانی است و با توجه به اینکه در شرق کشور ما شاهد یک نگین درخشنده در کویر هستیم یعنی نشان دهنده تعامل انسان و طبیعت را ما اینجا توانستیم بشناسیم و منتخبش کنیم که بتواند به عنوان یک نگین در کویر مطرح شود و خلاقیت بی بدیل ایرانی را در اینجا بتوانیم به جامعه جهانی معرفی نماییم. کوشک مرکزی و اصلی باغ در دو طبقه بنا شده و تزئینات و چشم اندازهای بسیار زیبایی دارد. علاوه بر این وجود درختان بلند قامت کاج در دو طرف خیابان اصلی باغ بر زیبایی و طراوت آن افزوده است.

این باغ از دو بنا تشکیل شده که ساختمان قدیمی آن مربوط به حشمت الدوله است. ساختمان تشریفات که در این مجموعه واقع است توسط شوکت الملک تاسیس شد.

از باغ اکبریه برای موارد محل سکونت، انجام امور دیوانی و پذیرایی بکار برده می شد. باغ اکبریه در لهجه محلی  به کلاته سرکار امیر معروفیت داشت.

اسدالله علم پسر ابراهیم شوکت الملک، در برخی از ایام سال از باغ اکبریه برای محل سکونت مورد استفاده قرار می داد. اسدالله علم این بنا را وقف آستان قدس رضوی کرد و از سال 1371 هجری شمسی در تصرف سازمان میراث فرهنگی قرار گرفت.

عمارت حشمت الملک که شامل دو طبقه است در انتهای سمت شرقی این باغ قرار گرفته است.دو دالان و راهرو در طبقه همکف، ارتباط باغ اصلی، باغ جنوبی و اصطبل را برقرار می کند.

در هسته مرکزی باغ اکبریه بیرجند، عمارت مرکزی واقع شده که برای تشریفات و پذیرایی از مهمانان مورد استفاده قرار می گرفت و از تزئینات منبت، مشبک، ارسی با شیشه های رنگی بسیار عالی برخوردار است.

استخر نسبتا بزرگی بخش عمده فضای باغ را به خود مختص کرده است. این باغ دارای درختان کاج، توت و انار است و در بعضی از قسمتهای باغ گلهای تاج خروس مشاهده می شود.

باغ موزه اکبریه خراسان جنوبی همچنان پابرجاست و هم اکنون دارای سه گنجینه ارزشمند باستان شناسی، مردم شناسی، حیات وحش برای بازدید کنندگان و مشتاقان آثار یادگارهای تاریخی این شهر کهن بیرجند است. 

منبع : نشاط آوران

خلق باغ ایرانی که به زمان حکومت هخامنشیان برمی گردد و ریشه باغ های ایرانی می باشد در پاسارگارد ایجاد شده است. 

در شهر باستانی پاسارگارد، دشتی دیده می شود که حاشیه آن را دورنمایی از تپه ها با شیب ملایم در برگرفته است که سرمایه دشت پاسارگارد علاوه بر خاک رسوبی حاصلخیز، رودخانه پلوار است که در 50 کیلومتری غرب ده بید سرچشمه گرفته و پس از عبور از باغ پاسارگاد شیراز به رود کر پیوسته و به دریاچه بختگان می ریزد.

با توجه به پلان پاسارگاد ، این باغ در قلب بنای پاسارگادقرار گرفته است و به دلیل اینکه معماری و نظام باغ سازی کلاسیک ایرانی از این باغ شروع شده، باغ پاسارگاد به عنوان مادر باغات ایرانی مطرح شد. این باغ در سه کیلومتری جاده شیراز به آباده واقع شده است.

باغ پاسارگاد شیراز و نحوه شکل و شمایل آن به دستور کوروش بزرگ ایجاد شد. الگوی تمام باغ ها که در جلوی کاخ ها و معابد شکل می گرفت و در دوره اسلامی تکرار شد از این باغ بود. اصول ریاضی و هندسی در طراحی باغ های ایرانی از پاسارگاد صورت گرفته است. برای رساندن آب به سرتاسر باغ 900 متر کانال از سنگ آهک ساخته شد. کف های سنگی با تعدادی حوضچه در باغ دیده می شود که تکنولوژی برای جریان آبرسانی باغ بودند.

باغ پاسارگاد شیراز از گلهای رنگارنگ و انواع درختان و پرندگان پر بوده که کوروش با سلیقه و نظر خود آن را به باغی بی همتا در آورده بود. جوی های سنگی این باغ با سیستم گردش آب، آبیاری می شده است. آب نماهای باغ علاوه بر آبیاری جنبه تزئینی و زیبایی نیز داشته است. دو کوشک در دو سوی باغ برای استراحت و تماشای فضای دل انگیزش طراحی و اجرا شده است. همه کاخ ها در پردیس بوده و هر کاخی دارای فضای سرسبز در اطرافش است.

گونه های درختی بومی در این باغ به چشم می خورد که لازم است توسط گیاه شناسان مورد بررسی قرار بگیرد.

کاوش های باستان شناسان در منطقه پاسارگاد باعث شد که یک سیستم آبیاری شامل حوضچه ها و جوی ها، کاخ ها را احاطه کند و پاسارگاد را به دلیل وجود چهار کرت یک شهر براساس نقشه چهارباغ بدانیم. قابل توجه است که باغ پاسارگاد هم باغ کاخ و هم باغ آرامگاه محسوب می شود.

منیع : نشاط آوران

در روایت است که شداد پسر پادشاه حجاز برای رقابت با بهشت، باغی ساخت و ارم نامش کرد. باغ ارم شیراز هرچند دایه ای ندارد اما در بهشت آثاربودنش تردیدی روا نیست. باغ ارم در دامنه کوه آسیاب سه تایی و در حدود سه کیلومتری کوه معروف بابا کوهی در شمال غربی شیراز قرار دارد. این باغ تا حدود سال 1325 هجری شمسی خارج از محدوده شهر بوده و اطراف آن بیابان و رودخانه ها و سنگلاخ بوده است. به تدریج و با دامن گستردن شهر، باغ ارم عملا در دل شهر جای گرفت. به توصیف کلاوی خود در ایران، هرشهر و قصری باغ هایی داشت که بسیاری از آن ها به ویژه در ایام نوروز مورد استفاده مردم قرار می گرفتند. فرصت الدوله شیرازی  در توصیف باغ نوشته است: استانی است بی مثال و گلشنی است بهشت تمثال، سروهایش سر به افلاک کشیده، آبشارهای متعددی از هرجانب آن روان است و سبزه های اطراف جوی اش چون خط بر گرد عارض نوش لبان می باشد.

در بالای عمارت باغ ارم هلالی های زیبایی ساخته اند که در اصطلاح معماران محلی فارس، سنتوری نامیده می شود. روی این هلالی ها با کاشی های رنگین و نقش دار به شیوه کاشی کاری دوره زندیه و قاجاریه تزیین شده است. در هلالی میدان که بزرگترین هلالی است نقش ناصرالدین شاه سوار بر اسب سفیدی دیده می شود که نیم تاجی در جلوی کلاه او نقش بسته است. در اطراف او سه نقش دیگر برگرفته از داستان های فردوسی و نظامی کار شده است. نقش داریوش هخامنشی و دیگری شکار آهویی توسط پلنگی به چشم می خورد. دیده آرمان باغی بی تردید دیده ای مذهبی است و برگرفته از توصیف فردوس برین اندیشه های باستانی ایران در دوره اسلامی تعویق می خورد و در طراحی آرمان باغ ها خود می نماید.

در عصر صفویه جهانگردان در سفر به ایران از باغ ارم بازدید کرده و توصیفات فراوانی از آبادی و شکوه باغ نوشته اند. در عهد کریم خان زند باغ ارم همچون سایر ابنیه تاریخی شیراز مورد مرمت قرار گرفت.

ایوان ساختمان اصلی رو به مشرق بنا شده و در طبقه دوم و سوم تکرار شده است. در جلوی این ایوان زیبا، دو ستون سنگی یکپارچه کار گذاشته شده است.

استخر روبه روی عمارت آبنمای بزرگی است که تصویر عمارت در آن نمایان است. این استخر بزرگ 335 متر مربع مساحت دارد. آب روان و زلال نهر اعظم پس از گردش در حوض خانه وارد استخر و جوی های اطراف آن می شود.

بلندترین سرو ناز باغ که از شهرت بین المللی هم برخوردار است سروی به ارتفاع 35 متر است که گویی دستان هنرمند قامت مزونش را تراشیده اند. در باغ، درختان دیگری همچون کاج، افرا، ارغوان، بید مجنون، سیاه بید، بید مشک، سپیدار، اکالیپتوس و نیز درختان میوه ای چون مرکبات، انار، ازگیل، خرمالو، گردو، بادام، سیب و گلابی قرض شده است. گویی باغبان هوشیار خواسته نعمتهای بهشتی را در این بهشت کوچک به تمام جای دهد. پس از آب، درختان مهم ترین نقش را در شکل گیری باغ ایرانی دارند. پیشینه درختکاری در ردیف های منظم بسان صفوف سربازان به دوره کوروش کبیر باز می گردد.

منبع : نشاط آوران

باغ فین کاشان باغ ایرانی است که حمام فین در آن قرار دارد. این مکان جایی است که ناصرالدین شاه در سال 1852 میلادی صدرالعظم خویش، امیرکبیر را به قتل رسانید. مساحت باغ فین 23 هزار مترمربع می باشد و حیاط مرکزی با دیوار، بارو و برج های استوانه ای شکل احاطه شده است. قدمت باغ فین کاشان را به دوران حکوت آل بویه می دانند. در سال 1573 میلادی، زلزله مهیب باعث تخریب باغ شد. میراث فرهنگی طراح فین کاشان را غیاث‌الدین جمشید کاشانی دانسته در حالیکه منابع دانشگاهی آن را به شیخ بهائی نسبت دادند.

شاه سلیمان صفوی پیرامون چشمه فین، صفه ای را ساخت و نام  چشمه را به چشمه سلیمانیه تغییر نام داد. آب موجود در جوی ها، استخرها و حوض های باغ از این چشمه تامین می شود. آبی که در حوض اصلی وجود دارد از چشمه های حوض جوش تامین می شود.

یکی دیگر از ورودی های آب چشمه به باغ از داخل حوض جوش می باشد که در ضلع جنوبی باغ واقع شده است. این حوض دارای یکصد و شصت حفره می باشد که 80 حفره کار ورود آب را از حوض جوش انجام می دهند. خروجی آب از حوض جوش به طرف حوض 12 فواره هدایت می شود. حوض جوش از شاهکارهای سامانه انتقال آب در قدیم و از نظام مهندسی خاصی برخوردار است.

وجود عناصر پویای آب و درخت در کنار ابنیه ای که عناصر ثابت معماری هستند به این اثر تاریخی و فرهنگی هویتی زنده بخشیده است. باغ فین کاشان، در حال حاضر زنده و پابرجاست و روش ایجاد منظر فرهنگی را به خوبی معرفی می نماید.

در عمارت بالای سر در باغ فین کاشان، دو طبقه فوقانی و تحتانی دیده می شود. طبقه تحتانی شامل هشتی ورودی، اتاق نگهبان و ورودی به باغ است. طبقه فوقانی بالاخانه ای بزرگ و زیباست که در آن درهای مشبک و ارسی و سقف ها با نقاشی های زیبا به چشم می خورد.

پس از اینکه به محوطه باغ وارد می شویم بنای عظیم کوشک صفوی تجلی می شود که این بنا از خشت و آجر ساخته شده و طراحی آن به صورت متقارن انجام گرفته است. بر روی کوشک صفوی عمارت بزرگ  کلاه فرنگی قرار داشته که در اواخر دوره قاجار به دست سرکشانی تخریب گردید.

کوشک صفوی باغ فین کاشان برای تفریح شاهانه و خوشگذرانی در دو طبقه ساخته شده بود. این بنا به دلیل خطای دید در وسط باغ دیده می شود.

منیع : نشاط آوران

شهر شوش با وسعتی حدود 1800 هکتار جمعیتی بیش از دویست هزار نفر دارد که حدود 115 هزار نفر ساکن روستا و در حدود 85 هزارنفر شهرنشین می باشد. انواع زبان های لری، عربی، فارسی و دزفولی در شهر شوش صحبت می شود. 110 کیلومتر به سمت شمال غربی اهواز طی می کنیم تا به زیارت حضرت دانیال نبی(ع) در شهر شوش نائل شویم. در شهر شوش چهار پیامبر بنا به روایات شیعی زمان ظهور در رکاب حضرت ولی عصر(عج)، پرچمدار آن حضرت می باشند.

شهر شوش از جنوب با اهواز، از شمال با اندیمشک، از شرق با دزفول و از غرب با دشت عباس همسایه می باشد، با مردمانی مهربان و خون گرم که حق همسایگی را ادا می کنند. در منطقه شوش، سه رودخانه دز، کرخه و شاپور جریان دارد که رودخانه شاپور با گذر از میان شهر صحنه های بدیعی از زیبایی و چشم نوازی رقم می زند. شوش را کهن ترین شهر جهان می دانند که 6 هزار سال پیش بنا شد و به یکی از مراکز عمده تجارت شرق و غرب تبدیل گشت.

همین امر بازرگانان را برای ثبت و ضبط اموال خود به ابداع خط واداشت که سرآغاز انقلاب بزرگ در تاریخ بشریت شد. مجموعه میراث فرهنگی در شوش مجموعه ویژه ای است که از فراز قلعه شوش بهتر می توان عظمت این میراث را مشاهده کرد. بنای این قلعه در سال 1897 به دستور دمرگان سرپرست هیئت باستان شناسی فرانسوی با طرحی شبیه زندان باستیل آغاز شد. این قلعه تحت نظارت پیر معمار منطقه حاج مصطفی دزفولی ساخته شد و تمام مصالح آن از همین جا تامین گردید.

آجرهایی که از حفاری های شوش و چغازنبیل و هفت تپه به دست آمده بود در این قلعه به کار رفت بطوریکه قلعه شوش خود موزه ای زیبا از آجرهای کهن است. از قلعه شوش به سمت کاخ آپادانا می رویم که 5 قرن قبل از میلاد به دستور داریوش بر روی آثار و بقایای ایلامی بنا گذاشته شد. مصالح این کاخ از کشورهای سیطره ایران که درتاریخ بیش از 20 سرزمین را تشکیل می داد به اینجا آورده شد.

سری به موزه شهر شوش می زنیم با اینکه غارتگران فرانسوی از دوران قاجار تا سال 1357 هزاران مکشوفه را از این منطقه با خود بردند تا موزه لوور را زینت بخشند باز هم شوش آنقدر غنی است که موزه شهر را دیدنی کند.

اینجا منطقه حفاظت شده کرخه زیستگاه گوزن ایرانی است که گونه ای نادر در جهان است.

به زیارتگاه و آرامگاه دعبل خزاعی شاعر بلند آوازه شیعی می رویم و بعد از بازدید از این مکان زیبا پانزده کیلومتر به سمت جنوب شرق این شهر برویم و از هفت تپه کهن و قدیمی دیدن نماییم.

تمدن هفت تپه به هزاران سال قبل از میلاد بر می گردد، هرچند آثاری که در موزه این شهر نگهداری می شود تا دوران ایلامیان در بر می گیرد. هفت تپه اکنون به نیشکرش مشهور است، هم کارخانه عظیم آن و هم مزارع گسترده زیبایش، بعد از هفت تپه به دیدن چغازنبیل می رویم. این بنای باشکوه معبد ایلامیان است که به دستور اونتاش پادشاه این قوم 3250 سال پیش ساخته شد. در چغازنبیل محل برگزاری مراسم آیینی ایلامیان انجام می شد که نوعی رصدخانه با ساعت خورشیدی و نیز تالار موسیقی در آن قرار دارد. 

به شوش بر می گردیم. شهر شوش زیبا و سرافراز بعد از جنگ تحمیلی رونق گرفت. شهری که قبل از انقلاب اسلامی تا مرز فراموشی رفته بود، در دوران دفاع مقدس بلند آوازه شد و دوباره جان گرفت و ایستاد، در تجارت و کشاورزی رونق یافت

منبع : نشاط آوران

کاخ گلستان تهران در باغی مملوء از درختان سرسبز و آبنمایی زیبا واقع شده است. این مجموعه در دوره صفویان ساخته و در زمان سلسله قاجار بازسازی شده است. خانواده سلطنتی قاجار در این کاخ زندگی می کردند. عمارات بادگیر یکی از برجسته ترین ساختمان های مجموعه گلستان است.

روی گنبد طلایی رنگ این مجموعه برج بادگیری با حاشیه های سبز، زرد و آبی وجود دارد. بادگیرها برای هدایت باد خنک به داخل ساختمان طراحی و ساخته شده اند. در زمان حکومت قاجاریه کاخ گلستان ، مرکز هنر و معماری ایرانی به حساب می آمد. این مجموعه شامل قسمت های گوناگونی از جمله کاخ ها، موزه های کاخ گلستان و تالارهای مختلف می باشد و حالا این کاخ یک جاذبه گردشگری برای علاقه مندان به هنر و تاریخ ایران است.

کاخ گلستان با در اختیار داشتن نقاشی، آینه کاری، کاشی کاری و گچ بری، منبت کاری و پنجره های مشبک مظهر زیباترین هنرهای ایرانی است.

یکی دیگر از تالارهای کاخ گلستان تهران، تالار سلام یا تالار استقبال نام دارد. جایی که پادشاهان در آن جا به استقبال از مهمانان خارجی و عالی رتبه ای که به ایران سفر می کردند می رفتند. این تالار به جهت آینه کاری ها و گچبری های ظریف کاری و نفیسش معروف است. سقف و دیوارهای این تالار با گچبری های پوشیده شده اند و کف زمین موزائیک است.

ارتفاع سقف تالار سلام 30 متر است. کل این سازه به عنوان یکی از مرتفع ترین ساختمان های زمان خودش به حساب می آمد. تالار سلام با برگزاری مراسم استقبال ویژه در حضور پادشاه در نظر گرفته شده بود. در زمان حکومت ناصرالدین شاه از این تالار برای نمایش نقاشی های ایرانی و اروپایی در کنار هدیه هایی که به درباریان پیشکش شده بود استفاده می شد.

عمارت شاه نشین به لحاظ ظرافت و نقش و نگار زیباترین عمارت مجموعه کاخ گلستان است. آینه کاری، گچ بری، نقاشی، خاتم کاری، معرق و هزاران هنری را که ایرانی در آن سرآمد است در این تالار به وضوح می توان مشاهده کرد که هرکدام از این هنرها در این عمارت به حد کمال رسیده است. چلچراغ هایی به سقف آویزان است که زیبایی بنا را دو چندان کرده و همچون ستاره هایی در شب سوسو می زند. در حواشی و حدفاصل سقف و دیوارهای بنا، تابلوهایی نقاشی شده که بیشتر چشم اندازهای طبیعی است که با ظرافت خاصی بر روی آینه کاری ها ترسیم شده است.

پلان تالار اصلی این عمارت به صورت بعلاوه بوده و این تالار با ارسی بسیار وسیع و زیبا به همراه تزئینات آینه کاری و گچ بری آراسته شده است. در نقش هایی که روی آینه کاری های سقف جا خشک کرده اند بیشتر مناظر و دورنماهایی را می بینیم که نشان کمتری از آن را می توان در فرهنگ گذشته ایرانی مشاهده کرد و بیشتر به خوش گذرانی و هوس رانی شاهان قجر طعنه می زند. تالار شاه نشین عمارت بادگیر که در واقع بخش اصلی عمارت است با نور و سیم تزیین شده است.

 دو ستون گچ بری مارپیچ که با ظرافت نقاشی شده و شاید کمتر ستونی را بتوان دید که این چنین رنگارنگ و مارپیچ سمت آسمان می رود. سبک ستون های این عمارت بیشتر به سبک دوره زندیه شباهت دارد. کف پوش معرق هفت رنگ با طرح بته جقه و زرد و دیوارها و سقف آیینه کاری و نقاشی شده تزئینات دیگر این تالار هستند. بین بیرونی و اندرونی این بنا نیز چون دیگر بناهای کاخ گلستان تهران ارسی های عالی با گره چینی و تزئینات شیشه و آینه قرار گرفته اند که شیشه های رنگی دست ساز شیشه گران چیره دست ایرانی و آینه های مصقل در کنار گره چینی ظریف خطاطان و نجاران اوج هنر و ظرافت ایرانی را به رخ می کشد.

پادشاهان قاجار معمولا اگر در ایام تابستان در تهران بودند و به ییلاق نمی رفتند از این حوض خانه استفاده می کردند و تاجگذاری مظفرالدین شاه قاجار در سال 1313 هجری قمری نیز که مصادف با تابستان و گرمای شدید تهران بود، در تالار همین عمارت بر روی تخت طاووس برگزار گردید.

یکی از مرتفع ترین بناهای کاخ گلستان، عمارت شمس العماره می باشد. که ناصرالدین شاه قاجار به دلیل علاقه به بناهای کشورهای غربی آن را ساخت.

منبع : نشاط آوران

در شمال غرب استان کرمان و در فاصله 37 کیلومتری شهرستان بابک، روستای میمند واقع شده است.

کیچه راهرویی است که برای دسترسی جهت حفر اتاق ها در اطراف ایجاد شده است. تاج محمد مسیحا پس از بازگشت از خانه خدا این مسجد را دست رنگ کرده و وقف نمود.

ساخت مسجد به سال 1240 هجری قمری تخمین زده می شود. با تحقیقات انجام شده در خصوص سنگ نگاره های موجود در جوار میمند قدمت این روستا در حدود 12 هزار سال پیش تخمین زده می شود. وجود 400 واحد مسکونی با بیش از 2500 اتاق دست کند در دل کوه نشان از اقتدار و صلابت مردمان این دیار است.

جنس بستر روستا، رسوب سیلیسی است و آهک و در بالاترین ارتفاعات لایه ای از سنگ های آذرین است. این فضا ابتدا 3 کیچه مسکونی مجزا از هم بوده که حدود 300 سال پیش توسط محمد ملا علی محمد از مالکان خریداری شده و با برداشتن دیوار بین اتاق ها، این حسینیه با نام حسین بن علی(ع) وقف گردیده است.

به گمان برخی از کارشناسان به خاطر وجود دو آتشدان بزرگ و هم چنین پیشینه زردتشتیان در این روستا این مکان آتشکده بوده است. در حال حاضر پس از مرمت از این مکان به عنوان مرکز اسناد و موزه مردم شناسی استفاده می شود.

حمام، کنار رودخانه احداث شده تا آب مورد نیاز به راحتی تامین شود. فضای اصلی حمام شامل ورودی، رختکن و حوض، گرمخانه و خزینه می باشد. از این حمام تا سال 1350 هجری شمسی استفاده می شده است.

روستای میمند ، سه گونه اقامتی آغل ها، آبادی ها، دستکند را شامل می شود  که شیوه معماری هرکدام متفاوت می باشد که مردم روستای میمند برای استفاده از مراتع سرسبز اطراف روستا در چهار ماه اول سال که هوا مساعد است به اقامتگاه آغل ها ، برای استفاده از محصولات مزارع و باغات در چهار ماه دوم سال به اقامتگاه آبادی ها و مزارع  و درنهایت در چهار ماه آخر سال برای استفاده از بستر طبیعی کنده شده در دل کوه به جهت پناه بردن از سرمای زمستان کوچ می کنند.

از جاذبه های میمند میتوان به پوشش گیاهی بکر و دست نخورده و وجود تنوع گیاهان، درختچه ها و درخت ها، پوشش جانوری متنوع، دره های سبز و مناظر بدیع گدازه های آتشفشانی اشاره نمود. پوشش گیاهی روستای میمند از نوع استپ کوهپایه ای است که مهم ترین گیاهان منطقه می توان به بنه، بادام کوهی،زارچ و گیاهان دارویی آلاله، آویشن، بابونه، پونه، کلپوره و محصولات کشاورزی گردو، بادام ،انگور و گلابی اشاره کرد.

منبع : نشاط آوران